043. Klucz do koszmaru, reż. Iain Softley

Oryginalny tytuł: The Skeleton Key
Reżyseria: Ehren Kruger
Scenariusz: Ehren Kruger

Zdjęcia: Daniel Mindel

Muzyka: Ed Shearmur

Kraj: USA

Gatunek: Thriller

Premiera światowa: 29 lipca 2005

Premiera polska: 02 września 2005

Obsada: Kate Hudson, Gena Rowlands, John Hurt, Peter Sarsgaard, Joy Bryant

    Młoda pielęgniarka, Caroline (Kate Hudson), opiekuje się starszymi, umierającymi ludźmi w hospicjum. Po śmierci swojego ulubionego pacjenta Caroline chce pomagać opiekować się ludźmi w domach. Znajduje ofertę opieki nad umierającym człowiekiem, Benem (John Hurt), który na dodatek jest sparaliżowany. Od właścicielki domu, Violet (Gena Rowlands), dostaje uniwersalny klucz otwierający wszystkie drzwi w domu, wszystkie oprócz jednych, drzwi znajdujących się na strychu. Caroline dziwi to, że Violet pozdejmowała wszystkie lustra w domu, na dodatek ma wrażenie jakby Ben bał się swojej żony i jednocześnie błagał Caroline o pomoc. Wkrótce dowiaduje się co skrywa zamknięty pokój oraz co sprawiło, że Ben jest w takim stanie.

    W filmie ma miejsce wiele ciekawych wydarzeń, ale nie sprawia to, że akcja toczy się szybciej, film jest tak jakby spowolniony. Pewnie ma bardziej oddziaływać na naszą psychikę niż na nasze nerwy. Zakończenie jest dość zaskakujące i to chyba podobało mi się najbardziej.

    Oglądając ten film siedziałam jak na szpilkach. Filmy tego typu znakomicie wytwarzają ten specyficzny klimat, atmosferę grozy, która sprawia, że boicie się wszystkiego, najmniejszego odgłosu, ruchu, najzwyczajniejszych obrazów. Ten film ma to w sobie, ma w sobie strach.

    Na szczęście twórcy filmu darowali nam niepotrzebny rozlew krwi, ale czy tylko gdy się mordują i krew tryska zewsząd to film może być brutalny? Nie koniecznie. Ten film jest tego dowodem. Magiczne rytuały odprawiane na ludziach, mord i w ogóle. 

    Kate Hudson po raz kolejny pokazała, że jest znakomitą aktorką. Dotychczas znaliśmy ją z komedii romantycznych, teraz poznajemy jej inną stronę. Doskonale poradziła sobie z tą rolą. Gena Rowlands jednocześnie mroczna, magiczna i miła.

    Film bardzo mi się podobał, pomimo tego, że byłam troszkę zawiedziona, że nie przeraził mnie tak jak tego oczekiwałam.