018. Głosy, reż. Geoffrey Sax

Oryginalny tytuł: White Noise

Reżyseria: Geoffrey Sax

Scenariusz: Niall Johnson

Zdjęcia: Chris Seager

Muzyka: Claude Foisy

Kraj: Kanada / USA / Wielka Brytania

Gatunek: Horror

Premiera światowa: 07. stycznia 2005

Premiera polska: 06. sierpnia 2005

Obsada: Michael Keaton, Deborah Kara Unger, Chandra West, AnnaIan McNeice, Nicholas Elia 

    John Rivers (Michael Keaton) jest architektem. Ma cudowną żonę, Annę (Chandra West), która jest pisarką. Pewnego wieczora Anna nie wraca do domu. Zaginęła.  Kilka tygodni później policja odnajduje jej zwłoki. Jakiś czas po pogrzebie do Johna przychodzi mężczyzna, Raymond (Ian McNeice), twierdząc, że Anna nawiązać z nim kontakt. John wgłębia się w tajniki EVP, czyli nagrywania obrazów i dźwięków, które przekazują nam zmarli. Gdy jest już blisko wizualnego kontaktu z Anną Raymond ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Teraz John przejmuje wszystkie jego nagrania i maniakalnie poszukuje kontaktu ze zmarłą żoną. Dowiaduje się jednak, że obrazy, które widzi nie koniecznie są wiadomościami od zmarłych.

    Akcja filmu zależy od tego jak na to spojrzeć. dzieje się wiele, wiele ciekawych, interesujących i przerażających wydarzeń. Akcja jest dość prosta, ale nie do końca. Jest nieprzewidywalna tak samo jak nieprzewidywalne jest zakończenie filmu. 

    Film ten można nazwać dramatem, ze względu na cierpienia Johna po utracie żony. Horror jest to na pewno, duchy, te wizje wszystkie i w ogóle, czy też thriller? no raczej tak w końcu każdy film grozy to thriller po części. 

    Film cały czas trzyma w napięciu, bo nie da się przewidzieć co się za chwilę stanie. na dodatek film ma tą całą atmosferę. no cóż, zawsze najbardziej przerażały mnie filmy o duchach. 

    Michael Keaton nie pasuje mi do horroru i według mnie nie był znowuż aż taki rewelacyjny w tym filmie, nie umiał stworzyć tego klimatu, przynajmniej jak dla mnie. Inni aktorzy tak, dla przykładu postać Sarah Tate. Ogólnie jednak wszystko ładnie współgrało.

    W filmie tym podobało mi się prawie wszystko, oczywiście wyjątkiem jest tutaj zakończenie, które bardzo mnie zawiodło oraz złamało moje serducho.

 

W serii:

• Głosy  (2005)
• Głosy 2  (2007)