1007. Om Shanti Om, reż. Farah Khan, Mushtaq Sheikh

Reżyseria:  Farah Khan, Mushtaq Sheikh

Scenariusz:  David S. Goyer, Scott M. Gimple, Seth Hoffman 
Zdjęcia: Manikanda   
Muzyka:  Pyarelal Ramprasad Sharma, Vishal Dadlanai, Shekhar Ravjiani 
Kraj: Indie   
Gatunek:  Melodramat, Komedia 
Premiera: 07 listopada 2007 (Świat) 30 maja 2008 (Polska) 
Obsada:  Shah Rukh Khan, Deepika Padukone, Arjun Rampal, Kiron Kher, Shreyas Talpade, Javed Sheikh 

    „Om Shanti Om” (dalej „OSO”) to dopiero drugi film w karierze hinduskiej reżyserki Farah Khan. Niezwykle dynamiczna, pełna barw, uczuć i magii produkcja zrobiła ogromną furorę na całym świecie. Stanowi nie tylko idealne połączenie lat 70tych i współczesnych bollywoodzkiego kina, ale także nieszablonową rozrywkę dla wszystkich fanów Shah Rukh Khana i wszelkich innych roztańczonych i rozśpiewanych filmów. 

     Om Prakash Makhija (Shah Rukh Khan) wraz z przyjacielem, Pappu (Shreyas Talpade), są nic nie znaczącymi statystami w produkcjach znanego Mukesha Mehra (Arjun Rampal). Om marzy o wielkiej karierze filmowej, a także o sercu przepięknej aktorki Shanti Priya (Deepika Padukone). Jego przyjaciel robi wszystko, aby tych dwoje w końcu mogło się spotkać. Kiedy na planie jednego z filmów Shanti znajduje się w pułapce to właśnie Om biegnie jej na ratunek, czym zyskuje jej sympatię. Niestety, Shanti nieszczęśliwie zakochuje się w Mukeshu, co kończy się dla niej śmiercią.. Om próbując ratować ją z płonącego planu zdjęciowego także ginie. Chwilę później na świat przychodzi syn znanej gwiazdy kina Rajesha Kapoora (Javed Sheikh). Trzydzieści lat później, ten sam syn okazuje się być odrodzonym Omem, który zrobi wszystko, aby pomścić śmierć swojej ukochanej. Aby to zrobić powraca do porzuconego przed laty projektu „Om Shanti Om”.

     Fabuła film ulokowana została w światku filmowym. W zamyśle twórców podzielony został na dwie oddzielne teraźniejszości. Pierwsza rozgrywa się w latach 70tych, a druga we współczesności. Reżyserka wraz z ekipą kostiumologów, stylistów i przede wszystkim muzyków, upewniła się, że bez przeszkód każdy z widzów będzie mógł znaleźć różnicę pomiędzy tymi dwoma epokami. W każdej fryzurze nawet nic nie wnoszącego do fabuły statysty, w każdej koszuli jednego z trzystu statysty, w każdym elemencie scenografii, pojazdach, w każdym dźwięku i geście, dostrzegalny musiał być smak dawnych lat. Wszystko jak najbardziej spełnia swoje zadanie, co dostarcza widzowi niepowtarzalnych wrażeń nie tylko wizualnych, ale i słuchowych. Potem przenosimy się do współczesnego świata, a tam również wszystko zapiera dech w piersi.

Istotnym elementem są tutaj układy choreograficzne, a także muzyka, która je uzupełnia. Twórcy robili wszystko, aby jak najlepiej oddać romantyczny charakter całej opowieści, dlatego też przez większość projekcji słyszeć będziemy pierwsze dźwięki utworu „Main Agar Kahoon”. Przepełniony emocjami idealnie wkomponowuje się zarówno w sceny miłosne, jak i pełne dramatyzmu. Farah Khan chciała stworzyć także idealny utwór, który jest zarówno wyrazem bólu bohatera, jak i rytmem do wytańczenia. Tak powstał pełen dynamizmu „Dard-E-Disco”. Spore wrażenia na widzach, a także fanach kina bollywoodzkiego zrobić może przedstawienie do utworu „Deewangi Deewangi”, który jest specyficznym ukłonem reżyserki w stronę jej ulubionego piosenki „John Jani Janardhan”, gdzie pokazała się więcej niż jedna gwiazda kina. W „OSO” pojawia się w tym momencie 31 gwiazd, które wspaniale bawią się na planie. Niektóre z utworów wzmocnione są przez dźwięki orkiestry, inne przez chóralne głosy, dlatego też najwięcej wrażeń dostarcza „Dastaan-E-Om Shanti Om”, która wręcz doprowadza do łez i mrozi krew w żyłach opowiadaną historią. 

     „OSO” to jednakże nie tylko wspaniałe kostiumy, choreografie i piosenki, ale przede wszystkim świetnie opowiedziana za ich pomocą historia. Kino prosto z Bollywoodu ma to do siebie, że spokojnie można byłoby stworzyć dwa osobne filmy, a jednak tworzą całkiem zgrabną całość, która choć trwa więcej niż dwie godziny to jest zupełnie nieodczuwalna. Po raz pierwszy poruszany zostaje motyw reinkarnacji, który oczywiście w wielu wzbudzać może kontrowersje, ale jest idealnym rozwiązaniem dla powiązania lat 70tych i współczesnych, a także dodaje sporego dreszczyk. Jako produkcja typu masala łączy w sobie nie tylko rewelacyjne poczucie humoru reżyserki i scenarzystki, które widoczne jest chociażby poprzez scenę prosto z westernu ze sztucznym tygrysem (btw reżyserka przy okazji śmieje się z tego typu produkcji, które oglądała w dzieciństwie), kino akcji, ale także i mrożący krew w żyłach thriller i horror, gdzie duchy przeszłości powracają, aby wyrównać rachunki. Standardowo najistotniejszy jest tutaj wątek miłosny, który okazuje się być silniejszy od wszystkiego, a przy okazji stanowi element napędzający wszelkich wydarzeń.

    Pierwszy w filmie obsadzony został oczywiście Shah Rukh Khan, który stał się wyznacznikiem przebojowych produkcji prosto z Indii. Człowiek o charakterystycznej urodzie i niespotykanej zdolności wcielenia się w każdą postać. Człowiek z idealnym poczuciem humoru i pełen pasji. W roli Oma sprawdził się idealnie. Potrafił zagrać dwie zupełnie różne osobowości i choć niektóre z jego reakcji były przerysowane to i tak widz odbiera to jako zwyczajną zgrywę i część jego kreacji. Do roli Shanti wybrano początkującą aktorkę, dla której występ wśród płomieni był jednym z najbardziej traumatycznych przeżyć na planie. Jednakże Deepika Padukone poradziła sobie z tym znakomicie. Podobnie jak Shak Rukh musiała pokazać się z dwóch zupełnie różnych stron. Zaskakujące, że poradziła sobie równie dobrze. Nic dziwnego, że nagrodzono ją nagrodę Filmfare za najlepszą debiutująca aktorkę. Przy okazji swoją nadzwyczajną urodą zwalała z nóg każdego. Nie tak prostym zadaniem było obsadzenie mrocznego charakteru, który był do szpiku kości zły. W końcu wybór Farah Khan padł na Arjuna Rampala. Sprawdził się w tej roli idealnie! Ponadto film wzbogacone został o genialne role wspierające najlepszego przyjaciela Pappu (Shreyas Talpade), a także matki (Kiron Kher).

     Polscy fani kina indyjskiego z Bombaju mogli nacieszyć swoje zmysły „OSO” dzięki firmie Gutek Film, która to sprowadziła tą nadzwyczajną produkcję do naszego kraju. Dla szczęśliwców, w których ręce wpadło limitowane wydanie płyty DVD z filmem czekała nie lada niespodzianka. Bogate jest ono nie tylko w drugą płytę z całą masą dodatków o tworzeniu filmu, a także i muzyce, ale też i wszystkimi klipami muzycznymi pojawiającymi się w filmie- dzięki czemu w każdej wolnej chwili możemy na nowo przeżyć te wspaniałe występy bez przeszukiwania filmu. Dla fanek Shah Rukh Khana także coś się znajdzie, bowiem do wydania dołączony został plakat, na którym idol prężnie prezentuje swoją opaloną i naoliwioną klatkę piersiową. 

     Trzeba przyznać. Farah Khan perfekcyjnie łączy w sobie wszystko to, co z założenia nie mogłoby udać się w hollywoodzkim światku. To co tam uznane zostałoby za przeładowanie fabuły, tutaj dostarcza widzowi całą masę wrażeń. Za sprawą poczucia humoru reżyserki, a także pełnego zaangażowania aktorów i całej produkcji, „Om Shanti Om”, okazał się być nie tylko jednym z najbardziej kasowych produkcji prosto z orientalnej fabryki filmów, ale i chwytającą za serca opowieścią, która rozczula, bawi i przeraża. W dodatku przepięknie wydana przez Gutek Film na polskim rynku zadowoli niejednego fana gatunku i przystojnego Shah Rukh Khana.

Recenzja dla A-G-W.info