Książka #58. Nieposkromiona, aut. P.C.Cast, Kristin Cast

Tytuł oryginalny: Untamed

Cykl: Dom Nocy #4

Gatunek: fantasy młodzieżowe

Wydawca: Książnica

Rok wydania oryginału: 2008

Rok wydania w Polsce: 2010

Koncepcja okładki:Michael Storrings

Fotografia na okładce: Arman Zhenikeyev

Tłumaczenie: Iwona Michałkowska-Gabrych

ISBN 978-83-245-7856-6

Ilość stron: 360

Format: 130x205 mm

     Dla tych, którzy pokochali serię „Zmierzch” amerykański duet pisarski – P.C. Cast i Kristin Cast, matka i córka stworzyły nową, wielotomową serię o wampirach, w której ważna jest nie tylko miłość, ale też i przyjaźń. Serię „Dom Nocy”zapoczątkowała wydana w 2007 roku powieść „Naznaczona”.Otworzyła ona bramę do kolejnej manii, a nastolatki tak bardzo zaangażowały się w życie bohaterów, że wysyłały tysiące maili do autorek, aby nie zaprzestały pisania kolejnych tomów. W Polsce prawa do publikacji serii zakupiła Grupa Wydawnicza Publicat S.A., a w 2010 roku na półkach naszych rodzimych księgarni pojawił się czwarty tom serii o tytule „Nieposkromiona”.

     W dwa dni po zabójstwie jednego z profesorów Domu Nocy i wyjściu na jaw jego romansu z Zoey Redbird, dziewczyna musi pogodzić się z faktem, że przyjaciele odwrócili się od niej na skutek skrywanych tajemnic, a jej chłopak nie chce jej znać. Nieoczekiwanie z pomocą przychodzi jej znienawidzona dotychczas Afrodyta, która zaopiekowała się ozdrowioną Stevie Rea. Niestety, sama Afrodyta przestała być wampirzą adeptką, a stała się niezwykłym człowiekiem z darem wizjonerstwa. To właśnie z powodu dwóch wizji śmierci Zoey Afrodyta powraca do Domu Nocy, licząc na to, że wspólnie zapobiegną chaosowi, który miałby nastąpić po jej śmierci. Próbując nie dopuścić do tragedii dziewczyny stają przed straszliwą prawdą dotyczącą jej mentorki- Neferet, nie zdając sobie sprawy, że wkrótce będą musiały stawić czoło pradawnemu złu.

     Seria „Dom Nocy” to cykl powieści o młodej dziewczynie Zoey Redbird, która pewnego dnia zostaje naznaczona jako wampirza adeptka. W tej chwili cały jej świat ulega zmianie. Odwracają się od niej przyjaciele, a rodzina traktuje ją jak wcielenie zła. Tylko babcia dziewczyny jest dla niej oparciem. Zoey trafia do Domu Nocy, gdzie trafiają wszyscy adepci, aby przygotowywać się do całkowitej przemiany w wampira. Jednakże nie jest to rzecz ostateczna, bowiem część z nich może tej przemiany nie dożyć. Jak się okazuje w dalszych tomach nie jest to jednak ostateczna śmierć. Bowiem wampiry, które umierają stają się nowym typem wampirów, tzw. Czerwonych, gdyż ich znak ulega kolorystycznej zmianie. Ogólny, przewodni zamysł fabularny jest interesujący, bowiem przypomina trochę serię o Harrym Potterze. Ta powieść to jednak nie tylko historia o wampirach. Poczytamy tutaj także o miłosnych podbojach Zoey, a także jej niesamowitej więzi z przyjaciółmi. Nie obywa się bez dramaturgii, kiedy przyjdzie pożegnać nam się z niektórymi postaciami. W książce znajdują się również liczne odniesienia do religii. W „Nieposkromionej” wprowadzone zostają siostry zakonne urzędujące w Kociej Budzie, a jedna z nich przyrównuje wampirzą Boginię Nyks do Matko Bożej. Powieść nawiązuje również do czirokeskich legend i wierzeń. To właśnie one stanowią podstawę wiary wampirów w powieści „Dom Nocy”. W „Nieposkromionej” przywołuje się czirokeski mit dotyczący upadłego anioła Kalony oraz Kruków Prześmiewców (Raven Mocer), które są uosobieniem starożytnego zła. Motyw ten został idealnie wykorzystany, ponieważ budził największą grozę w całej powieści. W książce nie zabraknie również magii, gdyż bohaterowie ponownie tworzyć będą krąg, będzie obrzęd i znowu Zoey pokaże moc pięciu żywiołów. Seria ta zaczyna już wykazywać się pewnym schematem w tym względzie, gdyż zawsze przy owych rytuałach można spodziewać się czegoś niesamowitego i zawsze ma to miejsce w ostatniej części powieści. Książka kończy się w zasadzie w jednym punkcie, który stanowi idealne wejście dla kolejnej. Z pewnością takie zakończenie tylko podsyci apetyt na kolejną powieść.

     Między autorkami jest spora różnica wieku. P.C. Cast jest autorką wielu romansów paranormalnych więc do książki wprowadza swoją wiedzę i doświadczenie. Drugą część duetu stanowi jej córka Kristin, która studiowała w Tulsie- siedzibie Domu Nocy, do którego uczęszcza ich bohaterka. Młoda dusza daje powieści młodzieżowy charakter, w szczególności poprzez stosowane słownictwo. Autorki pisząc powieść nie oszczędzały w słowach. Nie obawiały się używać wulgaryzmów, co nie koniecznie świadczy o zalecie tej książki, gdyż trzeba pamiętać iż różni czytelnicy będą się w nią zagłębiać. Nie mniej „Nieposkromiona” napisana została swobodnym językiem, dzięki czemu opisy są fascynujące i jeszcze lepiej wpływają na odbiór całości. Można by się przyczepić do niektórych szczegółów, jak przykładowo odprawianie rytuału, czy też część dialogów, ale w końcu jest to powieść z przeznaczeniem dla młodzieży, wobec czego musi stanowić pewnego typu rozrywkę.

     Okładka polskiego wydania „Nieposkromionej” zdecydowanie różni się od oryginału. Nie oznacza to jednak, że jest gorsza. Utrzymana jest w kolorystyce fioletu, co nadaje odpowiedni klimat. Oprawy tomów „Domu Nocy” mają to do siebie, że każda z nich jest inna, w różnej kolorystyce. Dodatkowo wzbogacone są one wymyślnymi wzorami, które na myśl przywodzić mają tatuaże wampirów. Dzięki temu od razu przyjemniej się po nią sięga. W Polsce wszystkie książki ukazują się nakładem Wydawnictwa Książnica, wchodzącego w skład Grupy Wydawniczej Publicat S.A., których opracowanie i tłumaczenia są na najwyższym poziomie.

     Śmiało mogłabym powiedzieć, że „Nieposkromiona” jest, póki co, najlepszą powieścią z serii „Dom Nocy”. W końcu pojawia się prawdziwe zło, z którymi muszą walczyć bohaterowie- przez co zapominają o starych niesnaskach, nareszcie akcja nabiera tempa. Pojawia się całe mnóstwo chwil zwątpienia i jeszcze więcej nieoczekiwanych zwrotów w akcji, które tylko dodają napięcia całej lekturze. Poza tym interesujące jest to, że nie jest to tylko powieść o wampirach. W dodatku nie skupia się jedynie na wątkach miłosnych, gdyż ze względu na rytuały i wierzenia czirokeskie najważniejsze są tutaj przyjaźń i oddanie. W niecierpliwości oczekuję na kolejny tom, a także na ekranizację powieści, do której prawa wykupiło studio Empire Pictures.

Ocena: 5/6

Za czwarty tom tej fascynującej powieści serdecznie dziękuję Grupie Wydawniczej Publicat S.A., a także portalowi Sztukater, który podarował mi ją do przeczytania i zrecenzowania.