285. Numer 23, reż. Joel Schumacher

Oryginalny tytuł: Number 23
Reżyseria: Joel Schumacher
Scenariusz: Fernley Phillips 
Zdjęcia: Matthew Libatique 
Muzyka: Harry Gregson- Williams  
Kraj: USA 
Gatunek: Thriller
Premiera światowa: 13 lutego 2007 
Premiera polska na DVD: 19 października 2007 
Obsada: Jim Carrey, Virginia Madsen, Logan Lerman, Michelle Arthur, Mark Pellegrino, Danny Huston, Rhona Mitra, Lynn Collins 

 Historia:

    Walter Sparrow jest hyclem. W dniu jego urodzin jego ukochana żona daje mu tajemniczą obsesyjną książkę. Czytając ją Walter coraz bardziej uzmysławia sobie, że losy głównego bohatera są bardzo podobne do jego życia. W jego życiu również rządzi liczba 23, tak samo jak w życiu głównego bohatera książki. W pewnym momencie dociekanie prawdy zajmuje Walterowie większość jego wolnego czasu, zaczyna stawać się jego obsesją. Postanawia odnaleźć autora książki i dowiedzieć się co liczba 23 tak naprawdę oznacza. Nie zdaje sobie sprawy z tego jak okrutna będzie odpowiedź na dręczące go pytanie. 
Plusy:
-    napięcie. Ja właściwie nie wiedziałam dokładnie o czym jest ten film, gdy zaczęłam go oglądać. To sprawiło, że totalnie się nakręciłam już na samym początku. Podobał mi się ten niesamowity klimat tajemniczości tego filmu. Nie wiadomo było co się za chwilę zdarzy. Nie wiadomo było czego się spodziewać. Interesujące było to przenoszenie się do świata wyobraźni. Bardzo podobało mi się dociekanie do prawdy ponieważ dodatkowo przyprawiało mnie o dreszcze. Do ostatniego momentu. Chociaż w pewnym momencie było tzw. katharsis, które oczyściło nieco atmosferę i robiło się coraz spokojniej, ale oczywiście film został zakończony dającym do myślenia akcentem ;) 23 :D
-    spisek. Bardzo mnie intrygowało połączenie wszystkiego w liczbę 23. Intrygowało, ale również przerażało. Przez chwilę zastanawiałam się nad tym, aby policzyć swoje liczby i w ogóle :d hehe :D:D ale na szczęście moja data urodzenia nie daje 23 :P bo już to kiedyś liczyłam :D jednakże sam pomysł na ubzduranie sobie czegoś takiego jest naprawdę interesujące i naprawdę nas to ciekawi :)
-    wpadając w wyobraźnie. Podobało mi się to i było to właściwie dość niezwykłe kiedy Walter czytał książkę i w tym momencie materializowały nam się przed oczami owe słowa. Było to bardzo ciekawe. Coś w stylu Sin City. Naprawdę w pewnym momencie tak poczułam :D jakbym oglądała ten film ;P ale to chyba nie jest dobre ;P kolory panujące w tej wyobraźni były mroczne i przyprawiające o ciarki i gęsią skórkę.
-    Jim Carrey. Myślę, że ten człowiek fantastycznie zagrał swoją rolę. Nie widziałam go właściwie nigdy w takim filmie, w thrillerze, głównie wszystko co z nim widziałam to komedie, w których nie grał zbyt zrównoważonego człowieka. Tutaj właściwie tez nie jest do końca normalny, ale Carrey powstrzymuje się przed swoimi odruchami i to mi się bardzo spodobało. W końcu pokazał się w roli, w której potrafi człowieka zaskoczyć i jednocześnie urzec. Poznajemy go z zupełnie innej strony, ale świadczy to oczywiście o tym jak świetnym aktorem jest, ponieważ potrafi grać nie tylko śmiesznych czubków, ale i ludzi z problemami i poważniej podchodzącymi do życia.
-    zakończenie. Przyznam, że zakończenie filmu mnie zaskoczyło. Począwszy od całej tej sytuacji w której wszystko się wyjaśniło i Walter dowiedział się w końcu kto napisał ową książkę a skończywszy na tym co Walter zrobił z tym faktem. Zaskoczyła mnie jego decyzja, ale i jestem z niego dumna :) 
Minusy:
-    czasami przynudzał. Momentami było naprawdę nudno. Nie wiedziałam czego się spodziewać więc dla mnie film od samego początku był dosyć nudny i pragnęłam aby coś się zaczęło dziać, no i o dziwo zaczęło się ;)
-    sex. W filmie było moim zdaniem trochę za dużo tych scen. No co najmniej z 5. Trochę mnie to irytowało, no bo po co to? Ma to jakiś wpływ na akcję ? tzn. oprócz pokazywania psychiki Waltera ;P hehe nie no ogólnie to większość ich była dość przesadna. 
Ulubione sceny:
-    Walter próbujący rozjechać psa. 
Moja opinia:
    Film całkowicie mnie zaskoczył i zaciekawił. Daje sporo do myślenia i to właśnie kocham w takich filmach. Jest to film psychologiczny więc pewnie dlatego ;P hehe :D ogólnie to polecam ten film wszystkim, którzy lubią bardziej ambitne filmy i to o dziwo z udziałem Carreya :)