Książka #92. Tajemnica szepczącej mumii, aut. Andy Chandler

Tytuł oryginału: Die drei ??? und die flsternde Mumie

Seria: Przygody Trzech Detektywów #3

Gatunek: przygodowy, młodzieżowy

Wydawca: Siedmioróg

Rok wydania oryginału: 1969, 2009 (Niemcy), 2011 (Polska)

Projekt okładki: Kasia Kołodziej  Ilustracja: Jarosław Krawczyk

Tłumaczenie: Anna Iwańska

ISBN 978-83-7568-667-5-8

Ilość stron: 116  | Format: 145x205 mm

     Dwa poprzednie tomy powieści o przygodach trzech detektywów zrobiły taką furorę pod koniec lat 60tych, że cały świat domagał się więcej! Tym sposobem, podający się za potomka znanego detektywa Sherlocka Holmesa – Andy Chandler, postanowił sprawić radość czytelnikom tworząc kolejny tom o tytule „Tajemnica szepczącej mumii”, której powstanie zasygnalizował już w drugim tomie. Jednakże nowa zagadka, która staje przed młodymi bohaterami, nie robi aż takiego wrażenia, a przez to powieść jest zdecydowanie mniej fascynująca od poprzednich.

     Grupa detektywistyczna składająca się z Jupitera, Pete'a i Boba podejmuje się każdego zadania, które da im możliwość rozwiązania zagadki i przy okazji pomocy innym. Teraz stają przed wyborem, czy pomóc staruszce odnaleźć zaginionego kota, czy egiptologowi w problemie z szepczącą do niego mumią. Po raz pierwszy przyjaciele rozdzielają się i to Pete próbuje dowiedzieć się czegoś o zaginionym kocie, podczas gdy Jupiter i Bob towarzyszą profesorowi Yarboroughowi w jego osobistym muzeum. Wkrótce okaże się, że te dwie sprawy mają ze sobą więcej wspólnego niż mogłoby się wydawać, a próba rozdzielenia się może źle się skończyć dla jednego z nich. 
   „Tajemnica szepczącej mumii” może wydawać się interesująca przede wszystkim dla fanów egiptologii, których nie brakuje wśród młodych czytelników. Idąc tym tropem sama z oczekiwaniem zagłębiałam się w lekturę. Nie mniej, zdecydowanie za szybko okazało się, że tom ten będzie miał zupełnie inny charakter niż można by przypuszczać, a z mumiami i egipskimi przygodami będzie miał niewiele wspólnego. Jednakże pojawia się tajemnicza zagadka, bo jak to się dzieje, że mumia szepcze jednie do Yarborougha? Dlaczego ktoś chciałby ukraść mumię, a właściwie dlaczego potem wraca po jej sarkofag? Co wspólnego z tym wszystkim ma niezwykły kot z drugiej sprawy? A także jaki udział w tym mają libijscy emigranci? Tych i wiele pytań pada przede wszystkim z ust bohaterów, a czytelnik także je sobie zadaje. Niestety, tym razem, rozwiązywanie zagadek nie jest już takie fascynujące. Choć sama historia może zaintrygować to brak jej klimatu, bowiem wszystko sprowadza się jedynie do kradzieży. Za mało mówi się tutaj o samej mumii, za mało jest egipskich nawiązań. Wszystko okazuje się ponowną walką z przestępczością, a jej zawikłanie z powodu wielu pytań bez odpowiedzi nie czyni jej lepszym wątkiem. Nie ma tutaj typowego dla chłopców rozwiązywania układanki, a szkoda, bo przecież to właściwie fascynowało w „Tajemnicy jąkającej się papugi”. To co jednak wyróżnia ten tom to wprowadzenie pewnego konfliktu wśród młodych bohaterów. Pierwszy raz się rozdzielają na dwie różne sprawy i wydawać się może, że w przyszłości zostanie to rozwinięte, pewnie na niekorzyść tej małej grupy. Jednakże podstawowe pytanie jakie zadaje sobie czytelnik podczas tej lektury, to... jak długo będą jeszcze jeździć tym wygranym w konkursie miesiącem w rolls-royce z Worthingtonem jako szoferem?

     Andy Chandler, tym razem jakoś podupada na efektywności. Kolejne tomy raz są świetne, innym razem całkiem przeciętne. Pierwszy był raczej nijaki, drugi niemalże idealny, trzeci znów przeciętny, a to doprowadza do wniosku, że czwarty powinien być super! To jednak domysły, aczkolwiek Chandler ma dar do pisania. Wciąż prowadzi narrację trzecioosobową co daje mu możliwość poszerzania fabuły wzdłuż i wszerz. Niestety, tym razem nie wykorzystuje tego w pełni. Choć ponownie przykuwa uwagę czytelnika, to jego pomysłowość zmierza w zupełnie innym kierunku niż wyobrażenie czytelnika, co z jednej strony jest ciekawym zamysłem, bo jest przynajmniej zaskakująco. Jednakże treść nie porywa, czytelnik nie czeka z niecierpliwością na rozwiązanie łamigłówki, bowiem gdzieś po drodze całkowicie zapomina się o zagadce szeptu mumii.

     Oprawa graficzna książki utrzymana zostaje w klimacie poprzednich tomów. Tym razem wykorzystano ilustrację, która zdobiła stare wydanie „Tajemnicy szepczącej mumii”. Bez problemów zidentyfikujemy na niej trzech głównych bohaterów powieści i tytułową mumię. Wobec czego obrazek ten idealnie identyfikuje się z tytułem, może nawet zbyt dobitnie. Zdjęcie natomiast, oprawione jest w klimatyczną egipską ramę, która przede wszystkim dodaje charakteru temu egzemplarzowi i przykuwa uwagę do fabuły.

     „Tajemnica szepczącej mumii” nie robi takiej furory jak tomy poprzednie. Nie mniej, Andy Chandler, czy ktokolwiek to używa tego pseudonimu wie co robi, bo jego koncepcja dalej się sprzedaje, nawet po tylu latach. Po tak długim czasie ludzie sięgają po powieści z serii „Przygody o Trzech Detektywach” i w zasadzie trudno im się dziwić. Prezentuje ona bowiem wzorce przyjaźni, niesamowite przygody i zagadki kryminalne, a także humor. A wszystko to w uniwersalnym charakterze, co fascynuje zarówno młodych czytelników, jak i starszych. I choć tom trzeci nie jest tak udany jak poprzednie, to jednak warto poświecić chwilę na tę lekturę. 

Ocena: 3/6

Książkę przeczytałam dzięki serdeczności Wydawnictwa Siedmioróg i portalowi Sztukater, który mi ją udostępnił.